‘Ik heb de verhalen gelezen.
Heb zelf in 1 mei 2003 een fantastische dochter gekregen, na een wat moeizame zwangerschap.
Met 11 weken kreeg ik naar mijn mening last van mijn onderrug. Huisarts geweest, moest gelijk stoppen met werken (werk in de thuiszorg) en moest naar een cesartherapeut. Na 18 keer behandelen was dat voorbij, ze heeft me wel goed geholpen met houdingtips en advies, ze constateerde bij de eerste behandeling bekkeninstabiliteit.
Ik moest van haar een bekkenband dragen, wat oefeningen doen enz. De pijn bleef echter en werd erger, weer na de huisarts geweest, ik moest maar rusten en met krukken lopen. De verloskundige zei dat ik maar een strakke broek aan moest doen, dus zo kruimelde ik maar door de zwangerschap heen. De bevalling verliep snel. Na de bevalling bleef ik echter pijn houden, ben weer na de huisarts gegaan en heb toen geëist, dat ik naar de fysiotherapeut mocht. Die gebeld, klachten uitgelegd en ik kon terecht. Zij was zeer ervaren met jouw techniek (had de cursus gedaan). We begonnen heel voorzichtig met stabiliseren. De tranen liepen mij letterlijk over de wangen van de vreselijke pijn! Ze vertelde me echter, dat als de arts mij tijdens de zwangerschap had gestuurd het nooit zo ver was gekomen, dan was ik al klaar geweest, ze heeft de arts er ook op aangesproken.
Na een flink aantal behandelingen heeft zij mij tenslotte weer door gestuurd naar een andere therapeut, die de beschikkeng heeft over een “sportschool”, die had ook jouw cursus gevolgd. Ik weet één ding zeker, ik ben nu in verwachting, nog maar kort, maar ik voel het nu alweer, ik heb net je boek besteld en ik ga oefenen en bewegen en degene die tegen mij durft te zeggen dat ik rustig aan moet doen en liggen en weet ik veel wat, die geloof ik niet meer. Bewegen en de spieren sterk houden, want de spieren die rond het bekken zitten houden de boel op zijn plaats.
Tegen dames die veel pijn hebben: Vraag om een goede fysiotherapeut en blijf bewegen.’